ساخت موشک ضد تانک جدید در سال ۱۹۸۳ اغاز شد و در سال ۱۹۸۵ مشخصات موشک جدید که قرار بود جایگزین دراگن شود مشخص شد. موشک جدید باید دارای سامانه تصویر بردار فروسرخ با توان شلیک کن و فراموش کن باشد. قرار توسعه در سال ۱۹۸۹ با مارتین ماریتا (امروزه ریتون و لاکهید مارتین ) بسته شد.اولین پرتاب موفق موشک در اوریل سال ۱۹۹۱ انجام شد و موشک از سال ۱۹۹۶ وارد خدمت شد
موشک جدید که اف جی ام ۱۴۸ جالین نام داشت دو سری بالچه در میانه و عقب موشک به صورت جمع شونده است.موشک دارای سامانه هدایت تصویر بردار فروسرخ است.موشک بر روی سر خود دارای یک دوربین دید حرارتی است ،لانچر پرتاب نیز دارای همین نمونه دوربین است.
موشک دارای لانچر پرتاب ام ۹۸ ای ۱ است که شامل موشک، باطری ، واحد خنک کننده ،درپوش عقب و جلوی موشک و چشمی هدفگیری ، دوربین اپتیکی و سویچ های کاربر است. موشک در داخل یک لانچر پلوم ساخته می شود و زمان شلیک سایت اپتیکی را به لانچر وصل می کنند ، موشک را شلیک و لوله را دور می اندازند.
سامانه هدایت که به لول اتش متصل می شود ، دارای یک دوربین اپتیکی است که میتوان در روز تا چهار ایکس زوم کند که دارای یک حالت دید حرارتی با توان زوم چهار تا نه ایکس است که برای درگیری شبانه طراحی شده است و کسب هدف توسط ان انجام می شود که دارای یک زوم چهار ایکس است. این دوربین توسط یک خنک کننده در زمان جستجو برای کسب هدف ۲٫۵ تا ۳٫۵ دقیقه خنک میکند. این خنک کردن برای کارکرد سامانه دید حرارتی لارم است تا بتواند اهداف را بهتر کشف کند. میدان دید بسیار بازی دارد و میتواند با ان حتی دست به جستجوی وسیع منطقه قبل از اتش زد . باتری برای روشن کردن دست کم چهار بار دوربین کافی است که البته این به مدت روشن بودن دوربین در هر بار بر میگردد .
موشک خود داری یک دوربین اپتیک حرارتی با توان ۶۴ در ۶۴ پیکسل است و میتواند در نسخه وجود تا ۸۰۰ م م زره را نابود کند.برد موشک ۲۵۰۰ متر است ولی میتوان با سامانه اپتیکی حتی از ۴۰۰۰ متری نیز هدف را کسب کرد از این رو به زودی نسخه دوربرتر با برد ۴۰۰۰ متر وارد خدمت خواهد شد.
