بمب خلاء بمبی موسوم به هوا سوز است که قدرت آن در تولید امواج با بسامد بالا ، بسیار پرقدرت تر از انفجار مواد منفجره چگال متعارف و حتی هسته است !! موج انفجار تولید شده از یک بمب کوچک خلاء با میزان این امواج در یک انفجار هسته برابری میکند !! ولی بدون ایجاد خسارات زیست محیطی ناشی از یک بمب هسته ای است .
بمب خلاء انواع و اقسام مختلفی از دست پرتاپ و خمپاره پرتاب تا بمب هایی که از طریق بمب افکن پرتاب می شوند را شامل می شوند.
اساس کار و وجه تسمیه این بمبها بر استفاده از نوع خاصی از مواد منفجره Thermo baric است که در هنگام انفجار اکسیژن وسیعی را از محیط اطراف خود تهیه میکنند
از این رو در تهیه این بمب ها بر خلاف فالب تسلیحات انفجاری که معمولا در تهیه آنها از نسبتی در حدود 25% سوخت و 75% اکسیدکننده استفاده می شود ، مواد منفجره با حجمی کمتر و به دلیل بی نیازی از اکسیدکننده ، جگال تر مورد استفاده قرارگیرند !!
نیاز حیاتی این بمب ها به حجم بالایی از اکسیژن استفاده از آنها در زیر آب و حتی ارتفاعات بالا را با مشکل روبرو کرده و ناکارامد میگرداند.
این سلاح علاوه بر قدرت مهیب تخریب ساختارهای دفاعی و استحکامات در کنار انفجاری به نسبت کوچک بر روی قربانیان آن تا فواصل نسبتا دور ؛ اثرات جبران ناپذیری و دردناک و رنجهای شدید و طاقت فرسا در اثر صدمات جدی به گوش ، مغز و سلسله اعصاب برای مدتهای کوتاه تا مادام العمر بر جای خواهد گذاشت.
سلاح گرمافشاری یا ترموباریک (thermobaric weapon) نوعی بمب یا سلاح است که در ابتدا توده‌ای از مواد آتش‌زا در شعاع انفجاری خود ایجاد میکند که با اکسیژن موجود در جو مخلوط میشود. سپس در مرحله بعد، این توده آتش می‌گیرد. بطوریکه تمام منطقه آتش گرفته شده را نابود میکند. سلاح گرمافشاری ابتدا به کمک یک خرج کوچک، اَبری از غبار انفجاری ایجاد میکند و سپس آن را با خرج دوم محترق می‌سازد.
بمب گرمافشاری که بمب خلاء هم نامیده شده با استفاده از اکسیژن موجود در هوا برای سوختن، یک ابر انفجاری قدرتمند ایجاد میکنند و با این کار در مقایسه با بمب‌های معمولی، انرژی تخریبی خود را در طول زمان بیشتری آزاد میکند. بنابر این، هنگامی که این بمب در فضای سرپوشیدهٔ پناهگاه‌های زیرزمینی منفجر شود، فشار تخریبی آن به مدت طولانی‌تری در فضای بستهٔ پناهگاه باقی می‌ماند و باعث تخریب بیشتری می‌گردد و به این خاطر برای پاکسازی استحکامات و سنگرها سلاحی کارآمد به‌شمار می‌آید.
بمب روسی نخستین بار توسط هواپیمای توپولف تی یو-۱۶۰ در محل آزمایش فرو ریخته شد. قدرت این بمبها که با شدت زیادی منفجر شدند، بیش از حد تصور است. این بمب از لحاظ اندازه از بمب‌های MOAB آمریکایی کوچکتر است، اما به دلیل استفاده از نانوفناوری در ساخت آن و با توجه به حرارتی که در زمان منفجر شدن در مرکز انفجار تولید میشود قدرت آن بسیار بیشتر از بمب‌های آمریکایی است. بمب گرمافشاری جدید می‌تواند جایگزین یک سری از ابزار هسته‌ای با قدرت ضعیف تر شود که قبلاً ساخته شده بود.
در کل به این بمب ها بمب های هوا سوختی fuel air bomb یا thermobaric bomb ترموباریک میگویند. در بمب های هوا سوختی ابتدا یک انفجار اولیه مواد منفجره معمولی مقدار زیادی سوخت مثلا بنزین رو در هوا بصورت ذرات بسیار ریز تا شعاع زیادی پخش میکند, سپس یک چاشنی ثانویه مخلوط سوخت و هوا رو منفجر میکند. در نوع بمب های ترموباریک سوخت و اکسید کننده در کنار هم قرار گرفته و با انفجار اولیه مخلوط در محیط پخش شده و سپس با چاشنی ثانیه منفجر میشود که قدرت بیشتری نسبت به نوع اول دارد.
