گزارشی از یک توانمندی نامتقارن سپاه
قایق های پرنده یا ادوات اثر سطحی نوعی از وسائل دوزیست آبی-هوایی محسوب می شوند که ضمن قابلیت نشستن و بلند شدن از روی آب، با طراحی خاص خود از پدیده اثر سطحی استفاده کرده و قابلیت های عملیاتی خود را افزایش می دهند.
با توجه به طراحی ویژه این وسائل می توان گفت قایق پرنده هواپیمایی نیست که به آن قابلیت آب نشینی داده اند بلکه قایقی (از نظر انتظارات عملیاتی) است که به آن قابلیت پرواز در ضمن استفاده از یک پدیده فیزیکی ساده را داده اند. لازم به ذکر است برخی از انواع قایق های تندرو نیز از چنین پدیده ای بهره می برند.
از جمله مزیتهای یک قایق پرنده این است که هر منطقه ای در دریا می تواند محل آغاز مأموریت آن بوده و در صورت لزوم در هر منطقه ای فرود آمده و در عوارض ساحلی خود را پنهان کند. این نوع وسائل پس از جنگ جهانی دوم مورد توجه واقع شدند و اولین نمونه های عملیاتی موفق آنها ساخت شوروی سابق بوده است.
اثر سطح پدیده ای است که به افزایش برآ و کاهش پسای تولیدی یک بال بازمیگردد هنگامی که هواگرد در فاصله ای کمتر از دهانه بال با زمین قرار داشته باشد. بنابراین بال در وسیله اثر سطحی در محدوده تأثیر متقابل زمین قرار دارد. این پدیده حس شناور بودن را به سرنشینان چنین وسیله ای می دهد خصوصاً در هنگام فرود.