ساخت موشک ضد تانک هواپرتاب جدید در سال ۱۹۷۵ طی مطالعاتی در مورد ویژگی های موشک ضد تانک اینده اغاز شد.ویژگی های که شامل برد بلند و سرعت صوت برای افزایش نیروی پتانسیل و همچنین توان تعقیب خودکار هدف بود که بر اساس تجارب استفاده از تاو به دست امده بود . در نهایت با مشخص شدن ویژگی های موشک جدید کار بر روی موشک به شرکت راکول داده شد .در همان زمان شرکت مارتین ماریتنا کار روی یک جستجوگر جدید هدایت لیزری را اغاز کرده بود که باعث شد تا ساخت بدنه و پیشرانه توسط شرکت راکول و سامانه هدایت توسط مارتین مارتینا انجام شود(امروزه موشک در لاکهید مارتین تولید میشود).موشک در سال ۱۹۷۸ مورد تست بر روی بالگرد ای اچ ۱ کبرا و یو اچ ۱ هیویی قرار گرفت و از سال ۱۹۷۹ بر روی اپاچیتست شد تا اینکه سرانجام در سال ۱۹۸۵ رسما وارد خدمت شد.موشک جدید ای جی ام ۱۱۴ هلفایر نام گرفت.
هلفایر موشکی است با طول ۱٫۶ م م و وزن ۴۵ کیلوگرم . دارای چهار بالچه کوچک تعادل در جلو و چهار بالچه با بخش متحرک برای هدایت در عقب . دارای سامانه هدایت لیزری است که با دنبال کردن لیزر منعکس شده از هدف که توسط سامانه نشان گذار لیزر بالگرد به هدف تابیده شده راهش خود را پیدا میکند. موشک دارای باتری داخلی برای روشن نگه داشتن سامانه هدایت موشک تا ۲۵ ثانیه است و دارای یک فیوز الکترونیک است . از یک موتور سوخت جامد راکتی تی ایکس ۶۵۷ بهره می برد که موشک را به سرعت ۱٫۳ ماخ می رساند. میتواند انواع اهداف ثابت و متحرک را مورد هدف قرار دهد حتی اهدافی با سرعت بیش از ۱۰۰ کیلومتر در ساعت و میشود ان را حتی بر ضد بالگردهای در حال پرواز استفاده کرد .این موشک برای بالگرد اینده نیروی زمینی امریکا در دهه ۱۹۷۰ توسعه پیدا کرد یعنی بالگرد اپاچی ولی بعدها بر روی سوپر کبرهای تفنگ داران دریایی امریکا و چندین بالگرد و هواپیما دیگر نیز نصب شد.
موشک توسط امواج لیزر هدایت میشود. بعد از شلیک اوج گرفته و در نزدیکی هدف بر روی سر ان شیرجه می رود از این رو در اکثر موارد به بخشهای بالای برجک برخورد میکند.روش معمول شلیک هلفایر قفل بر روی هدف و شلیک موشک به طرف ان است ولی روش های دگیر نیز قابل استفاده است مثلا میتوان موشک را به طرف منطقه هدف بدون قفل شلیک کرد و بعد از ان هدف را در اخرین لحظه با لیزر نشان گیری کرد. این روش از انجا مهم است که تانک و خودرو های زرهی که دارای سامانه هشدار دهنده لیزر می باشند تا زمان که لیزر روی انها قرار نگیرد هشدار را اعلام نمی دهد از این رو قرار دادن لیزر در اخرین لحظات باعث تاخیر در هشدار و فرصت کم هدف برای واکنش می شود .همچنین این روش کمک میکند تا بالگرد موشک راشلیک کرده پشت موانع طبیعی مخفی شود و در اخرین لحظع بیرون امده و هدف را با لیزر روشن کند. از دیگر روش های شلیک هلفایر می توان به قفل لیزر توسط یک بالگرد ویا یک شنان گذار لیزری زمینی دیگر اشاره کرد. میتوان هدف را با کمک یک سامانه نشانگذار لیزر جدا از بالگرد مثلا یک سامانه نصب شده روی یک خودروی زمینی ویا یک بالگرد دیگر روشن کرد و موشک را از بالگردی دیگر شلیک کرد.
چندین نسخه از هلفایر توسعه توسعه یافته
اولین نمونه عملیاتی این موشک ای جی ام ۱۱۴ ای بود که در سال ۱۹۸۵ وارد خدمت شد. این نمونه که بیش از ۳۱۰۰۰ تیره از ان ساخته شد نسخه هدایت لیزری با برد ۸۰۰۰ متر و یک کلاهک خرج گود ۹ کیلوگرمی بود. گفته شده توان نفوذ در ۱۰۰۰ م م زره را دارد.
دومی نمونه این موشک ای جی ام ۱۱۴ بی است که برای نیروی دریایی و سپاه تفنگداران دریایی امریکا در مرحله اول برای شلیک از بالگرد سی هاوک توسعه یافت.تفاوت چندان با مدل قبلی نداشت ولی دارای گیرنده تقویت شده لیزری بود.
نسخه سی در واقع همان نسخه بی بود ولی برای نیروی زمینی
نسخه اف که در واقع یک نسخه با کلاهک دو مرحله ای بود برای مقابله با تانک های شوروی در اواخر دهه ۱۹۸۰ مجهز به زره واکنش دهده توسعه یافت. این نمونه با داشتن یک کلاهک انفجاری در بخش جلوی موشک با زره واکنش دهند برخورد کرده و بعد از انفجار ان کلاهک خرج گود به تانک برخورد و ان را نابود میکند.گفته شده قدرت نفوذ به ۱۴۰۰ م م افزایش یافته
ای جی ام ۱۱۴ کا که لقب هلفایر ۲ را به دنبال خود یدک می کشید دارای یک جستجوگر قویتر با توان دریافت امواج لیزر ضعیف تر است . همچنین دارای یک سامانه پرواز برنامه ریزی است که این امکان را به ان میدهد که در ارتفاع کم به هدف یورش ببرد(در نسخه های قبلی اوج گرفته و به هدف حمله می کرد). همچنین این امکان در این مدل به وجود امد که در صورت شکسته شدن قفل لیزر مثلا بر اثر پرده دود ایجاد شده توسط نارنجک اندازهای دود زا دوباره دست به جستجوی هدف بزند. این نسخه در سال ۱۹۹۳ وارد خدمت شد
ای جی ام ۱۱۴ ال هلفایر ۲ ملقب به لانگ بو هلفایر نسخه هدایت میلی موجی هلفایر است که دارای یک رادار در دماغه است و میتوان ان را قفل شده ویا نشده به سمت هدف شلیک کرد خود موشک با رادار خود دست به اسکن هدف میزند و در صورت تائید هدف بود به صوی ان شیرجه می رود(موشک هلفایر در این نسخه با رادار خود سطح زمین را اسکن کرده و اسکن را با الگوهای موجود در حافظه خود مطابقت می دهد.اگر این تصاویر رادار مانند تانک، نفربر ، توپ خانه و یا قایق های مسلح و.. باشد به انها یورش می برد.) این نمونه را می تواند در اب هوایی بد به خوبی شلیک کرد و توان شلیک کن فراموش کن دارد. تا پیش از این شلیک موشک هلفایر با هدایت لیزری در اب و هوایی بد با دردسر زیادی همراه بود
ای جی ام ۱۱۴ ان هلفیار ۲: نسخه ای با کلاهک تریموباریک به جای کلاهک خرج گود است. این نمونه که در سال ۲۰۰۲ ساخته شد برای نابودی ساختمانها به کار می رود. در این نمونه مقدار زیاد مواد اتش زا در درون کلاهک قرار دارد که با انفجار اولیه این ماده در سطح محیط پخش شده و بعد از ان به اتش کشیده می شود . این کلاهک به دلیل مکیدن هوا برای اتش زدن مواد گرد مانند پخش شده برای انفجاری قدرت تخریب بالای دارد از جمله اینکه در فضای بسته منفجر شود.این نمونه برای مقابله با طلبان از سال ۲۰۰۵ به صورت گسترده ای در افغانستان به کار رفت.
ای جی ام ۱۱۴ ام هلفایر ۲ مشابه نسخه ای جی ام کا است ولی به جای کلاهک خرج گود دارای یک کلاهم انفجاری قوی برای انفجار خودرو ها به کار می رود
ای جی ام ۱۱۴ ار هلفایر ۲ بر اساس هی جی ام ۱۱۴ کا ولی با کلاهک انجاری ترکش شونده.
اولین حضور عملیاتی هلفایر در نبرد پاناما در اواخر دهه ۱۹۸۰ بود ولی اولین حضور جدی ان در نبرد سال ۱۹۹۱ خلیج فارس ۱ بر ضد ارتش عراق بود. در این نبرد ۲۷۷ اپاچی موفق به نابودی ۲۰۰۰ تانک ،نفربر و خوردی عراقی شدند و دست کم ۵۰۰ تانک و نفربر قربانی هلفایر شد . در جنگ سال ۱۹۹۱ سوپر کبرا هنور توان حمل هلفایر را نداشت و متکی به تاو بود. بعد از هلفایر در تمامی نبرد های ارتش امریکا حضور داشت . هلفایر به غیر از اپاچی و لانگ بو اپاچی از بالگرد سوپر کبرا و ویپر، بلک هاوک او اچ ۵۸ دی، تایگر ، کی سی ۱۳۰ ، ای ۱۲۹ ، پهباد های ام کیو ۱ و ام کیو ۹ و چندین هواگرد دیگر نیز شلیک می شود
مشخصات
طول:۱٫۶ ماخ
قطر:۱۷۳ م م
وزن :۴۵ تا ۴۹ کیلوگرم بسته به نوع موشک
وزن کلاهک:۹ کیلوگرم
برد:بسته به نوع حرکت به سمت هدف از ۷۵۰۰ تا ۱۱۵۰۰ متر
سرعت:۱٫۳ ماخ
نوع هدایت :لیزری، در نسخه لانگ بو هلفایر میلی موجی
