اطلاعات منتشر شده از موشک حوت، نشان می‌دهد که این موشک قابلیت این را دارد که در عمق ۱۰۰متری دریا و توسط زیردریایی‌ها هم شلیک شود. قدرت و سرعت بالای این اژدر، مؤلفه‌ای از قدرت ایران در دریا را به منصه ظهور رسانده است.

به‌گفته سردار علی فدوی فرمانده نیروی دریایی سپاه پاسداران این موشک ۳۶۰ کیلومتر در ساعت سرعت دارد؛ با چنین سرعتی و از سوی دیگر با توجه به حجم بزرگ و سرعت نه‌چندان بالای ناوهای هواپیمابر و کشتی‌های غول‌پیکر آمریکایی در خلیج فارس، شلیک هم‌زمان ده‌ها فروند از این نوع اژدر به‌راحتی می‌تواند یک ناو هواپیمابر را از پای درآورد.

سردار فدوی دراین‌باره گفته بود: این اژدر دارای قابلیت‌های بالا و منحصر به فردی است؛ موشک “حوت”، سلاحی است که معرفی آن در تاریخ رزمایش‌های دریایی بیشترین انعکاس را داشت و تمامی مقامات رسمی کشورهای مختلف، آمریکایی‌ها و همچنین رسانه‌ها و خبرگزاری‌های مرجع در جهان به آن پرداختند.

با توجه به قدرت و سرعت بالای “حوت” هیچ امکانی برای دفع و یا فرار از آن وجود ندارد چرا که اگر این موشک از فاصله ۱۰۰۰متری شلیک شود، در ۱۰ ثانیه به هدف اصابت و آن را منهدم می‌کند لذا فرصتی برای مقابله با آن “وجود ندارد”.

پس از آزمایش موفق موشک زیرسطحی حوت و چندین و چند نمونه از موشک‌های جدید ایران به‌ویژه جدیدترین مدل از موشک شهاب در سال ۸۵، رئیس وقت ستاد مشترک ارتش آمریکا گفته بود که این آزمایش‌ها نشان داد ایران به فناوری بسیار پیشرفته‌ای دست پیدا کرده است.

روزنامه آمریکایی واشنگتن پست هم در همان زمان در گزارشی نوشت: ایران اژدر جدیدی را آزمایش کرده که گفته می‌شود از سرعت بسیار بالایی برخوردار بوده هیچ کشتی جنگی یا زیردریایی نمی‌تواند از حملات آن در امان بماند.

غیر از اژدر فوق‌سریع حوت، ایران هم‌اکنون اژدرهای دیگری همچون یاسین و کوسه را هم در اختیار دارد.

اژدرها اصولا با توجه به اینکه زیر آب حرکت می‌کنند، باید قابلیت‌های فراوانی همچون قدرت پیشران بالا، وزن کم و در عین حال قدرت انفجاری زیاد، اندازه کوچک و‌‌. . . داشته باشند تا بتوان آنها را به‌عنوان یک اژدر دارای شرایط مناسب معرفی کرد.

در مورد اژدر حوت با توجه به اندازه نه‌چندان بزرگ آن، سرعت بسیار بالا و قدرت انفجاری مناسب، این موشک زیرسطحی توانسته نام خود را به‌عنوان بهترین اژدر جهان ثبت کند، اژدری که نه‌تنها آمریکا، بلکه کشورهای صاحب فناوری‌های نوین نظامی هم تاکنون نتوانسته‌اند به فناوری آن دست یابند.