در دهه ۱۹۶۰ میلادی ارتش سوئد از موشک ضد کشتی ار بی ۰۸ بهره می برد . موشکی  بزرگ با سامانه هدایت  رادیوی  در خط دید راداربود . این موشک  بزرگ بود و برای پرتاب از شناور های کوچک مناسب نبود . زمانی که در اوائل  دهه ۱۹۶۰ ارتش  سوئد تصمیمی به استفاده از ناوچه های موشک انداز گرفت متوجه شد باید موشکی کوچکتری  از ار بی ۰۸ را به خدمت بگیرد. ار بی ۰۸ بسیار بزرگ بود و تنها دو فروند ان روی کشتی های  سوئدی  سوار می شد و با در نظر گرفتن ابعاد موشک های که کشتی های شوروی حمل می کردند ار بی ۰۸ کاری از پیش نمی برد .

تلاش بعدی ساب برای  توسعه یک موشک ضد  کشتی در توسعه طرح ار بی ۰۴ به شکست انجامید . ار بی ۰۴ یک موشک کروز زمین  پرتاب ضد کشتی رادار فعال با بالچه جمع شونده و موتور توربوجت بود ولی بر اساس این طرح ، طرح جدید با نام  ار بی اس ۱۵ راه اندازی شد.

در اواخر دهه ۱۹۷۰ در مرحله اول دولت سوئد به دنبال خرید  موشک هارپون رفت ولی  در نهایت  در سال ۱۹۷۹ قرارداد ساخت موشک ار بی اس ۱۵ (RBS-15) را با ساب امضا کرد و نخستین  سری این موشک را در سال ۱۹۸۴ تحویل گرفت.نننننن

ار بی اس ۱۵ یک موشک شلیک کن فراموش کن با سامانه هدایت رادار فعال است.موشک دارای  چهار  بالچه کوچ حفظ تعادل  در جلو و چهار بالچه هدایت در انتهای بدنه است که در نسخه های که از درون لانچر پرتاب می شود بالچه های عقب جمع شوند . موشک دارای  یک موتور توربوجت  TIR60 ساخت میکروتوربو فرانسه است  که هوای موتور از طریق یک ورودی هوا  در زیر بدنه تامین می گردد .این موتور رانش ۸۳۰ پاوند را ایجاد میکند و میتواند موشک را به سرعت ۹۰۰ کیلومتر بر ساعت برساند. نسخه ساحل پرتاب و یا کشتی پرتاب دارای دو بوستر راکتی سوخت جامد در دو طرف  بدنه است که بعد از پرتاب موشک از سکوی ساحلی  و یا کشتی، موشک را به سرعت ۷۰۰ کیلومتر بر ساعت رسانده و در نهایت جدا شده تا موتور توربوجت اغاز به کار کند.

موشک دارای  سامانه رادار فعال است . مانند تمامی موشک ها  رادار  فعال مسافتی را به صورت خلبان خودکار پرواز می کند تا خود بتواند هدف را با رادار خود کسب کند. رادار موشک  بسته به هدف در نسخه های اولیه بین ۵ تا ۲۰ کیلومتر و در اخرین نسخه   بین ۵ تا ۴۰ کیلومتر توان کسب  هدف را دارد.وزن کلاهک موشک ۲۰۰ کیلوگرم بود

اولین نسخه تحویلی به نیروی دریایی سوئد موشک ضد کشتی ار بی اس ۱۵ ام مارک  ۱ بود. این نسخه ۷۰  کیلومتر برد داشت و  تنها از شناور های ان را پرتاب میکردند  . نسخه دیگری ار بی اس ۱۵ اف  بود که از لانچر زمینی پرتاب میشد .لانچر زمینی  شامل  یک کامیون  هشت  و یا شش  چرخ ساخت خود ساب بود که یک ، تا دو و یا چهار موشک با  خود حمل می کرد از همین  نسخه ، نسخه هواپرتاب موشک برای  پرتاب از نسخه تهاجمی جنگنده ویگن و بعدها جنگنده گرپین ساخته شد و در سال ۱۹۸۹ عملیاتی شد.این نمونه برخلاف نسخه ساحل پرتاب و کشتی  پرتاب فاقد  راکت سوخت جامد بود

نسخه بعدی این موشک  ار بی اس ۱۵ مارک ۲ بود. مارک ۲ از نظر برد و وزن کلاهک مشابه نمونه قبلی بود  ولی  دارای یک سامانه  فروسرخ برای مرحله اخر در کنار هدایت رادار بود تا در صورت استفاده از جنگ الکترونیک موشک بتواند هدف را کسب کند.

ولی پیشرفته ترین نسخه ار بی اس۱۵ نسخه مارک ۳ است. این نمونه در میانه دهه ۱۹۹۰  توسعه یافت و در  سال ۲۰۰۴ وارد خدمت شد